678. koraliki na szaszłyki

Poranna lekcja polskiego została dziś odwołana, więc skwapliwie korzystam z "urlopu" w towarzystwie kitki-szmitki zainstalowanej tuż obok na kanapie. W telewizorni leci maraton programów szedełko-drutowych, więc i ja także wygrzebałam z klozetu szal, który przebywał tam od początku września, od ostatniej wycieczki do Michigan. Jestem już za połową, więc zostawię go sobie gdzieś na wierzchu i w wolnych chwilach się dokończy.

Skończyłam też gromadziennik, tzn. dołożyłam okładkę, ale o tym jutro :) Głównym bowiem kraftem były koraliki. Chciałam popróbować, jak to się robi korale z Tyveku. Sam w sobie jest on materiałem izolacyjnym, którym owija się tu wszystkie domy (budowane z drewna, więc jakoś trzeba je chronić przed żywiołami.

Zwykle zdobycie kawalątka Tyveku, bo przecież wiele mi nie trzeba - tyle może, co zeszyt, nie stanowiłoby kłopotu, bo T ma na codzień do czynienia z tym materiałem w pracy. Aliści na bieżącej budowie Tyvek mają jakiś inny, gumiasty, a ten oryginalny jest bardziej jak papier. Czyli trzeba będzie poczekać na następną budowę.

W międzyczasie tak zwanym zrobiłam sobie kilka koralików z przezroczystej szmatki; owinęłam kilka warstw, potraktowałam nagrzewnicą. Można by jeszcze jakieś maleńkie szklane koralisie przyszyć na wierzchu.

A potem z rozpędu nawinęłam jeszcze na szaszłykowy patyk paski z gazety. Im więcej warstw, tym lepiej - więc dołożyłam jeszcze pieczątkowe literki, metaliczny lila tusz i niebieski proszek do embossingu na gorąco. I ze cztery warstwy lakieru do paznokci.

Literki tworzą słowo - ciekawe, czy ktoś zgadnie, jakie? e e l o p r x.

W następnej kolejności koralikowej poleci jakiś stary słownik, bo mam ochotę na neutralne kolory z tekstem.