Co się zrobiło, co się planuje

Podczas weekendu zrobiło się na chybcika kartkę w stylu bardziej „etsyańskim” niż poprzednie. Widzę, że dobrze się sprzedają takie proste, czyste, nowoczesne projekty. W sumie ja takie też lubię – na ebay raczej nie miałyby życia, tam im więcej dodatków, tym lepiej...

Zabrałam się też za albumik dla Kathy. Kilka obserwacji: bindowanie w Kinkos kosztuje DZIESIĘĆ DOLARÓW – zgroza! Toż cały papier chyba kupiłam za piątkę...
Po drugie: czapki z głów wobec tych, którzy albumy robią na okrągło, bo to ciężka tyrka! I w zakresie zaplanowania, uporządkowania zdjęć, i potem wykonania. Tyle szczegółów i możliwości – i tyle sposobów, żeby zepsuć! Eksperymentuję, poprawiam... Już sama nie wiem, czy bardziej podoba mi się prosty styl jak na okładce, czy bardziej „nalepione”, jak w środku... będą jeszcze dodatki typu „fibers”, czyli wstążeczki, tasiemki, elementy pasmanteryjne. I wierszyki.
Jest to praca dająca dużo radości, ale z drugiej strony kreatywnie męcząca, jeśli się tak mogę wyrazić. Brak mi wprawy, brak może tak naprawdę... zmysłu artystycznego?

Dziś wypadałoby zrobić kartkę urodzinową dla Linderelli, oraz gratulacyjną i kartkę z przepisem na bridal shower dla Alissy, obie na jutro... przyspałam i jakoś mi się wydawało, że 22 maja nastąpi dopiero w czwartek! Natomiast wieczorem mam się udać na... degustację wina do Lindy. Jeszcze mnie na takiej imprezie nie widzieli!
W długi weekend ma za to być wycieczka nad Niagarę – może już wspominałam? Trochę kawał drogi, 9 godzin jechania, nie licząc granicy (pchamy się przez Kanadę, bo Tomuś chce sprawdzić, czy zielona karta naprawdę działa). Oznacza to wyjazd w nocy z piątku na sobotę, czyli wszelkie przygotowania w piątek, czyli tydzień zapowiada się intensywnie.
Plan wycieczki:
Dzień 1: Chicago – Indiana - Michigan – Kanada :) - zwiedzanie Wielkich Śluz na kanale Welland między Wielkimi Jeziorami – pływają tam statki oceaniczne, więc struktura zapewne jest imponująca. Niektórzy twierdzą, że wręcz na miarę ósmego cudu świata, ale o „najach” już kiedyś pisałam, więc nie będę się powtarzać. Dalej planujemy oglądanie wodospadów od strony kanadyjskiej. Wieczór – podziwianie podświetlonych wodospadów od strony amerykańskiej. Nocleg w okolicznym motelu.
Dzień 2. do południa – strona amerykańska, zejście do jaskiń pod wodospadem (Cave of Winds). Zbieramy się z powrotem w stronę domu. Jeśli zdążymy, to jeszcze w ten dzień oglądamy Cuyahoga Valley National Park – wiedział ktoś, że w Ohio jest park narodowy? Nocleg gdzie popadnie.

Dzień 3. Wracamy – długa droga, daleka przed nami. Jeśli nie obejrzymy parku narodowego w niedzielę, to od niego właśnie zaczniemy poniedziałek; myślę jednak, że raczej się uda. Jeśli się trafi po drodze jakaś atrakcja typu serendipity, to sobie zjedziemy.