795. rozpływamy się

Od kilku dni na wszystkometrze (temperatura, wilgotność, ciśnienie, faza księżyca, wschody i zachody itd.) uparcie siedzi 98% wilgoci w powietrzu. Ponoć nie oznacza to, że powietrze składa się w 98% z wody, tylko że jest tam 98% wody, jaką można upchnąć w powietrzu (coś jak z solą - że w wodzie da się rozpuścić x% soli i ani ciut więcej). Temperatury oscylują gdzieś od 30 to 37 stopni Celsjusza. Ukrop i zaduch nie do wytrzymania, klimatyzacja hula na okrągło i cały budynek brzęczy jak ogromne gniazdo termitów. Tak sobie przynajmniej wyobrażam gniazdo termitów, że słychać je z odległości.

Ostatniej nocy była wielka burza, łomotało dalej i gdzieś tu, tuż obok naszego balkonu. Miałam nadzieję, że ta nieznośna wilgoć sobie gdzieś pójdzie, ale gdzie tam. Wisi dalej. Kot nie wyspał się w ogóle przy tych grzmotach, ja również mało - czytałam sobie "Fikołki na trzepaku" Małgorzaty Kalicińskiej, tej pani od "Rozlewiska". Nie ma w tej książce żadnego punktu kulminacyjnego, ot - zrzut zasobów pamięci z czasów dziecięctwa na papier. Fajnie się jednak czyta, szybciutko (:p), co chwilę myśląc "o, ja też pamiętam takie cukierki" albo "rzeczywiście, tak było". Zadziwiająca sprawa - u nas na południu Polski było tyle rzeczy i zjawisk podobnych do warszawskich, opisanych w tych wspomnieniach. Aż sobie zaczęłam sentymentalnie rozmyślać o fajnych zdarzeniach z własnego dzieciństwa.

W nocy spadło 17 cm wody - w porannych wiadomościach nasze miasteczko wymieniono na pierwszym miejscu pod względem opadów. Chicagoland jest podtopiony, masa ulic zamknięta z powodu zalania. T wybrał się rano na północny wschód, do swojego bosa, ale najpierw wrócił, bo zanim doszedł do auta, chlusnęła akurat fala deszczu; potem wrócił drugi raz, bo ulice już niedaleko nas były nieprzejezdne, a po paru godzinach podjął jeszcze jedną próbę i po trzech godzinach zjawił się, nie dotarłszy do celu; policja zawraca auta i nie idzie znaleźć drogi, żeby się przebić.

Jutro będzie lepiej - taką mamy nadzieję :) Na zdjęciu pomoc drogowa ratuje autko, które znalazło się w jeziorze na okolicznym parkingu i zaniemogło. Wody w końcu trochę opadły, niczym po potopie, i przyjechał holownik.