409. solniczka

Nowy bannerek – wczorajszy widok z kuchennego okna. Czekam na wiosnę. Przypomina mi się historyjka przesyłana wielokrotnie mailem, zaczynająca się od „jak pięknie, śnieżek pada”, a kończąca się czymś w rodzaju „bipowany śnieg, nie nadążamy się wykopywać.” Zdaje się, że jesteśmy już niedaleko od tego ostatniego nastroju.
Udały mi się conieco lepiej tła do chunky books – sól rozpędziła akwarelki na boki, wygląda na to, że kartka powinna być jeszcze mokra, ale bez kałuż. Bo w kałużach po prostu się drobinki soli przylepiają i robią niby-brokat, ale z farbką nic się nie dzieje.

Wyprodukowałam też pierwszego kotecka. Na razie bez wąsów – będą przyszyte.