Apple River Fort i guziki/buttons

Część druga niedzielnej wycieczki - serendipity w postaci niespodziewanego brązowego znaku prowadzącego do fortu, a właściwie forciku, bo z całą pewnością był on najmniejszy ze wszystkich oglądanych do tej pory umocnień. Leży sobie owa struktura na wzgórzu, wśród kukurydz, dzikich wiśni i żółcistych traw; nie jest to oryginał, lecz replika powstała kilkanaście lat temu. Towarzystwo historyczne z miasteczka Elizabeth chciało odbudować ten zabytek, który po wojnach indiańskich został rozebrany, a drzewo wykorzystano na stodołę (widać w czasach względnego pokoju takie było zapotrzebowanie.)
Zaproszony archeolog dogrzebał się do fundamentów fortu, a dla pewności znalazł też śmietnik :). Towarzystwo historyczne uruchomiło odbudowę, a teraz przez cały sezon mniej więcej co dwa tygodnie mają tam miejsce ciekawe rzeczy, jak choćby demonstracja dawnych czynności, na co i nam udało się trafić. Wciągnięto mnie do robienia świec w kociołku nad ogniem :) T nic nie wytworzył, ale za to latał z aparatem, pstrykał zdjęcia i kręcił film małego zespołu muzycznego koncertującego zapamiętale w fortowej wieży.
The second part of Sunday's trip - serendipity, or the Apple River Fort State Historic Site. It's a replica of the fort from Black Hawk War times, where on many weekends the volunteers present a variety of activities from ye olde tyme. I got to make candles by dipping a string in a kettle over a fire :) T didn't produce any artefacts, but he walked around taking photos and recording videos of the ansamble playing merrily in the fort tower.

Druga historyjka wiąże się z zakupami w Joann Fabric. Otóż wizyta w tym kraftowym supermarkecie w czasie lanczu w ostatni dzień kuponu 50% zniżki na dowolny produkt, NIE jest dobrym pomysłem. Wpada na niego powiem jakieś milion-piencet krafciarek z całej okolicy i tworzy tasiemcowe koleje do przycinania szmatek i koronek, a potem do kasy.

Miałam sobie nabyć bawełnianą koronkę, ale pomimo pobrania numerka w przycinaniu poddałam się po kilku minutach czekania, kiedy to kolejka ani drgnęła, a za to przyjrzałam się dokładnie licznym belom materiału i szpulkom pasmanterii, jakie dzierżyły przedstojące. Oraz porozmawiałam z piegowatym rudzielcem w średnim wieku, który trzymał pod pachą wielką rolkę czarnej dermy i brzęczał, że gdyby wiedział, iż przyjdzie mu stać w ogonku z dwudziestoma kobietami, to przyszedłby do sklepu o zupełnie innej porze.

W drodze do kasy przeleciałam przez dział guzików i zatrzymałam się z piskiem przy dwóch pudełkach pełnych kolorowej rozmaitości. Mniam! Ceny nie było, ale myślę sobie - z kuponem 50% może nie będzie więcej, niż piątka... zobaczę. I wiecie, co się okazało? Że te pudełka też są na przecenie i że za dwa pięćdziesiąt dostaje się caaaaałą górę radochy! Pysk mnie się był rozśmiał, rozpakowałam pudełko jeszcze w aucie, na czerwonym świetle. A w domu posortowałam sobie guziczki na maleńkie, większe, kształtowe i niezwyczajne. No i odłożyłam osobno guziołki zbliżone kolorystycznie do abudowy komputera.

I went to Joann Fabrics to get some cotton lace and take advantage of the 50% off coupon... but the giant lines to the cutting table made me give up. Instead, I came across a discounted box of mixed buttons... Such joy! I opened the container still while driving back from the store :D And at home sorted the tresures into groups.