ochy i achy

Byliśmy wczoraj na fantastycznej wycieczce w Wisconsin - na Fall Art Tour w okolicach miejscowości Spring Green. Impreza polega na tym, że w jeden z październikowych weekendów okoliczni artyści otwierają swoje studia dla publiczności, co łączy się (dla nich) ze sprzedażą dzieł, a dla nas - z superciekawymi demonstracjami.
Dodać trzeba, że pogoda była cudna, jesienna i kolorowa, i że był też całkiem nieoczekiwany plusik-bonusik: otóż studia owe mieszczą się w bardzo ciekawych budynkach: a to stary kościół, a to browar, a to była stacja benzynowa, skład serów :), albo domy - ale stare i pełne niezwykłej, magicznej atmosfery.
Przedstawiam zatem zdobycze, a zarazem moje prezenty urodzinowe: kubek na kawę wyprodukowany w starym browarze, opisanym poniżej, oraz drewnianą śnieżynkę zakupioną na pierwszym artystycznym przystanku, u Pani Jury zajmującej się w starym składzie serów wyrobem papieru z bawełny i lnu.

Przed udaniem się na Art Tour pojechaliśmy w naturę i historię, do Tower Hill State Park (mapka w formacie pdf). Jest to klif nad rzeką Wisconsin, gdzie wybudowano niegdyś śrutownię. Miejsce nadawało się znakomicie, gdyż produkcja śrutu polega na laniu roztopionego ołowiu do głębokiej dziury; podczas spadania ołów się schładza i formuje kuleczki.

Poniższa rycina pokazuje, jak to wyglądało: na górze budka z płynnym ołowiem (dostarczano go z okolicznych kopalń), następnie szyb - częściowo na zewnątrz skały, częściowo w niej wydłubany. Na dole tunel do dna owego szybu, domek, gdzie sortowano śrut, oraz mała przystań, gdzie produkt ładowano na łodzie i transportowano w świat.

Oto widok ze szczytu wzgórza:

Na dole mamy wejście do tunelu:

Rzeka u podnóża klifu.

Jesienna wędrówka Tomasza po lesie.

Jeśli zaś chodzi o studia artystów, to zwiedziliśmy ich kilka i można będzie o tym opowiadać cały tydzień. Dziś zacznę od Brewery Pottery, gdzie nawet nie zamierzaliśmy jechać, tylko nam się trochę źle skręciło (punktów do zwiedzania jest prawie 30, więc objechanie ich w jeden dzień raczej nie jest możliwe.) A tu - serendipity! Poczynając od tego, że sam budynek jest kapitalny:

Wewnątrz - mnóstwo ciekawych przedmiotów: ceramika, szkło, metal, papier, mydło... A w centrum tego wszystkiego bardzo miła artystka demonstrująca koło garncarskie. Toż ja tyle czasu marzyłam, żeby coś takiego na żywo zobaczyć, a tu znienacka mi się marzenie spełniło!

Człowiek wędruje sobie z jednego pomieszczenia do drugiego, ogląda, dotyka, wącha... Na koniec znajduje salkę pełną ceramicznego bałaganu, a na samym środku piec do wypalania. I mozna podejść, dotknąć wszystkiego, wsadzić nos... piękna sprawa!

Na koniec mamy jeszcze mały filmik "jak to z gliną było".

PS. PANIC MODE!

Kupiłam bilet do Polski... na za trzy i pół tygodnia. Ajajaj! Zagapiłam się totalnie z tym wyjazdem. Przed tym dniem trzeba: zrobić zakupy prezentowe, zakupy ciuchowe (nie mogę wyglądać w tej Polsce jak łachmyta), zaklepać wizytę u dentystki w Polsce, polecieć tu do fryzjera (patrz nawias o łachmyckim wyglądzie), skończyć album dla Marcelego, przygotować zdjęcia i bazę do albumu rodzinnego (poskleja się w Polsce albo w samolocie, o ile będzie się kleiło taśmą dwustronnie lepną), zrobić stertę kartek świątecznych na kiermasz w redakcji, jak również pomyśleć o kartkach prywatnych... rrrrety! A listy zadań do wykonania w pracy nawet mi się nie chce pisać...