1296. wielkanocne witrażyki

Tytuł nie oznacza, niestety, eksperymentów z prawdziwym szkłem – mooooożeeee kiedyś, byłoby to na pewno ciekawe doświadczenie (podobnie jak ukręcenie własnego kubeczka na kole garncarskim – jak będę na emeryturze, to zapiszę się na stosowny kursik :)

Witrażyki są papierowe i w ogóle nie przezroczyste; powstały z paskokształtnych ścinków, których i tak jeszcze został spory zapas. Ostatnio pudło ze ścinkami uległo lekkiemu odchudzeniu, właśnie ze względu na wykorzystanie owych paseczków oraz wyklejenie stron Gromadziennika wszystkim, co po kolei wpadało w ręce. Daleko mi, rzecz jasna, do wykorzystania wszystkiego – a poza tym nieprzerwanie produkuje się nowe, no bo jakżeż można wyrzucić śliczne, kolorowe kawałeczki, przecież się jeszcze przydadza?

Nie przedłużając już powyższej Ody do Ścinka, przedstawiam moje karteluszki, pojedynczo i grupowo:

I jeszcze ścinkowe jaje, z wykorzystaniem paznokciowych ozdóbek opisywanych już w niedawnym poście:

Zaś z całkiem innej beczki – zachodzę ci ja dziś na pocztę i proszę o znaczki do Polski, takie po dolar-dziesięć. A pani na to, że teraz są forever global stamps, czyli znaczki na cały świat i bez nadrukowanej ceny, czyli nie trzeba się będzie przejmować podczas następnej podwyżki opłat pocztowych, bo znaczki forever nadal będą ważne. Znaczki krajowe tego rodzaju istnieją odkąd pamiętam, ale globalne to chyba nowinka.

Ale nie to jest najciekawsze – otóż owe znaczki są OKRĄGŁE!! Wzięłam jeden komplet (czyli sheet, dla kolekcjonerów nowych słówek) i nie dowierzałam, że mogę je rzeczywiście zastosować, ale wyguglałam – i rzeczywiście, jest to całkiem legalny sposób wysyłania korespondencji.

źródło

Natomiast dla T kupiłam zestaw znaczków forever o zasięgu krajowym – z fajnymi starymi autami.

źródło

I to by chyba było na tyle przed wakacjami – jutro bladym świtem zaczynamy karaibską przygodę! Można nas – a przynajmniej nasze plany – śledzić TU.